فرآیند خوردگی
فرآیند خوردگی باعث خراب شدن یا تخریب فلز می شود. متداول ترین نمونه خوردگی تشکیل زنگ زدگی روی فولاد است. بیشتر پدیده های فرآیند خوردگی از ماهیت الکتروشیمیایی بوده و حداقل از دو واکنش روی سطح فلز خورنده تشکیل شده است. یکی از واکنش ها اکسیداسیون است (مثلاً انحلال آهن) که به آن واکنش جزئی آندی نیز گفته می شود.
مورد دیگر یک واکنش کاهش (به عنوان مثال، کاهش اکسیژن) است و به آن واکنش جزئی کاتدی گفته می شود. محصولات واکنشهای الکتروشیمیایی می توانند به صورت غیر الکتروشیمیایی با یکدیگر واکنش نشان دهند و محصول نهایی (به عنوان مثال زنگ زدگی) را تشکیل دهند. به عنوان مثال، خوردگی آهن برای تشکیل زنگ زدگی مطابق با واکنش کلی زیر می باشد:
2 Fe + 2H2O → 2Fe (OH)2
این واکنش شامل انحلال آهن ، کاهش اکسیژن و تشکیل زنگ است:
(Fe → Fe 2+ +2 e- (anodic
(2H2O + O2 + 4 e- → 4 OH– (cathodic
(Fe 2+ + 2 OH – → Fe (OH)2 (chemical
انواع فرآیند خوردگی
فرآیند خوردگی یکنواخت
فرآیند خوردگی یکنواخت با حمله خوردگی انجام می شود که در کل به طور مساوی منطقه یا بخش بزرگی از مساحت فلز، مورد حمله قرار می گیرد. خوردگی یکنواخت باعث از بین رفتن مواد تا خرابی می شود. این گسترده ترین شکل خوردگی است که مشاهده می شود.
فرآیند خوردگی حفره ای
فرآیند خوردگی حفره ای نوعی خوردگی موضعی است که توسط آن حفره در مواد تولید می شوند. آسیب خوردگی حفره ای خطرناک تر از خوردگی یکنواخت محسوب می شود زیرا پیش بینی آن دشوارتر است. محصولات خوردگی غالباً حفره ها را می پوشانند که تشخیص آنها اغلب بسیار مشکل است. یک حفره باریک و کوچک با حداقل ضایعات فلزی سرتاسر می تواند به شکست کامل سیستم مهندسی منجر شود.
فرآیند خوردگی شکاف
فرآیند خوردگی شکاف یک نوع خوردگی موضعی است که در صورت وجود محلول راکد در یک شکاف کوچک (میکرو) رخ می دهد. تغییر شیمی موضعی در شکافها (مناطق محافظ) مانند مواردی که در زیر واشرها، مواد عایق کاری، رسوبهای سطحی، پوششهای جداشده، نخها، اتصالات دامنه و بستها ایجاد می شود، می تواند منجر به خوردگی شکاف شود.
فرآیند خوردگی گالوانیک
خوردگی گالوانیک به آسیب خوردگی ناشی از زمانی که دو ماده غیر متفاوتی در یک الکترولیت خورنده همراه هستند، اشاره دارد. خوردگی گالوانیک هنگامی رخ می دهد که دو (یا بیشتر) فلز متفاوت با آب در تماس با برق قرار بگیرند. هنگامی که یک زوج گالوانیک تشکیل می شود، یکی از فلزات موجود در زوج تبدیل به آند می شود و خوردگی نسبت به تنهایی سریعتر است و در حالی که دیگری به کاتد تبدیل می شود و خوردگی نسبت به تنهایی کندتر می شود. هر (یا هردو) فلز در این زوج ممکن است به خودی خود در آب دریا می تواند خوردگی داشته باشند یا می تواند خوردگی نداشته باشد.
فرآیند خوردگی میکروبیولوژیکی (MIC)
خوردگی میکروبیولوژیکی یا MIC به خوردگی ناشی از ارگانیسم های بیولوژیکی یا میکروب ها اشاره دارد. این میکروب ها براساس خصوصیات متداول مانند محصولات جانبی آنها (به عنوان مثال، تولید لجن) یا ترکیباتی که بر آنها اثر می گذارند (یعنی اکسید کننده گوگرد) طبقه بندی شده اند. همه آنها بر اساس میزان اکسیژن مورد نیاز در یکی از دو گروه قرار می گیرند. یکی هوازی (به اکسیژن احتیاج دارد) مانند باکتری های اکسید کننده گوگرد و دیگری بی هوازی (نیاز کم به اکسیژن یا نیاز به اکسیژن ندارد) مانند باکتری های کاهنده سولفات.
