فرآیندهای نرم سازی به منظور کاهش سختی آب به کار می روند. با استفاده از مواد شیمیایی، سختی آب تحت واکنش های شیمیایی قرار می گیرد و رسوب می نماید. که در نتیجه سختی آب کاهش می یابد. سختی آب به دلیل وجود کربنات ها، سولفات ها، کلریدها و نیترات های فلزات کلسیم، منیزیم، آهن و آلومینیوم است.

آب تغذیه دیگ بخار باید عاری از سختی باشد. گاهی به سبب کوتاهی و یا بهره برداری نادرست از دستگاه سختی گیر و یا عدم احیا به موقع رزین ها، مقداری سختی وارد آب تغذیه دیگ می شود. افزایش دمای آب در دیگ بخار حلالیت املاح آب را کاهش می دهد. آب مجاور سطوح گرم اشباع می گردد و شرایط رسوب گذاری مواد کم محلول، فراهم می شود و در نهایت رسوب تشکیل می شود.

سختی آب تقریباً به طور کامل توسط یون های کلسیم و منیزیم ایجاد می شود. سایر فلزات دو و سه ظرفیتی نیز اثر مشابهی دارند، اما معمولاً در غلظت کافی در آبهای آشامیدنی وجود ندارند تا مشکلات ایجاد کنند. سختی زیاد مانع از تشکیل چربی با صابون می شود و می تواند باعث ایجاد رسوب در سیستم های آب بخصوص دیگ های بخار، سیستم های خنک کننده و لوله کشی های آب شیرین و … شود.

این واژه نام محصولاتی پیشرفته است با خواص رسوب برداری، ضد رسوب و ضد خوردگی که جهت کمک به بهینه سازی مصرف انرژی و حل مشکلات رسوب و خوردگی در سیستم‌های آبی صنعتی تولید گشته است. نام "میتره" از واژه باستانی "میترا" گرفته شده که به معنای پیمان، دوستی و خورشید است. این نام نشان دهنده تعهد سازندگان میتره به ایجاد رابطه‌ای دوستانه بین صنعت و آب است.

آب سخت واژه ای است که به آب حاوی کاتیون های کلسیم، منیزیم، استرانسیم، آهن، منگنز و … گفته می شود. با توجه به اینکه میزان استرانسیم، آهن و منگنز در آب بسیار کم است بنابراین کاتیون های کلسیم و منیزیم عامل اصلی ایجاد سختی آب به حساب می آیند.