گندزدایی ثانویه یک باقی مانده ی ضروری فراهم می آورد که از رشد مجدد میکروارگانیزم ها در شبکه ی توزیع جلوگیری می شود. معمولا از کلر، کلرامین ها و دی اکسید کلر به عنوان گندزدای ثانویه استفاده می شود. اگرچه در این بین کلرامین متداول ترین گندزدای ثانویه مورد استفاده هستند. کلرامین قدرت ویروس کشی ندارد و فقط اندکی در از بین بردن کیست های ژیاردیا موثر است.

ممانعت کننده های خوردگی موادی هستند که وقتی به مقادیر کم به یک محیط خورنده اضافه شوند، سرعت خوردگی را کم می کنند. در واقع ممانعت کننده را می توان یک کاتالیزور باز دارنده فرض کرد. ممانعت کننده های بسیار زیادی با ترکیبات مختلف موجود می باشند.

کلرید، به شکل یون کلرید (Cl-)، یکی از مهمترین آنیون های معدنی در آب و فاضلاب است. طعم شور با توجه به غلظت کلرید متغیر است و وابسته به ترکیب شیمیایی آب است. برخی از آب های حاوی 250 میلی گرم Cl- / L در صورتی که کاتیون سدیم باشد ممکن است دارای طعم شور قابل تشخیص باشند.

آلاینده های موجود در آب های آشامیدنی قبل از ورود به شبکه آبرسانی حاوی مقادیر بالایی از مواد معدنی و فلزات و همچنین میکروارگانیسم های بیماری زا می باشند که به شیوه های مختلف اغلب آنها از بین میروند. انجام راهکارهای مختلف تصفیه تاثیر زیادی بر باکتری های بیماری زا موجود در آب ها نداشته و به همین دلیل در مرحله تصفیه شیمیایی از روش ها و تجهیزات و مواد مختلفی استفاده میشود تا این باکتری ها از بین بروند.

منعقد کننده ها اجزای کلیدی برای فرآیند تصفیه فاضلاب هستند که به مواد جامد معلق می چسبند و آنها را ته نشین میکنند تا به راحتی آنها را حذف کنند و فرآیند تصفیه انجام گردد.