واحدهای عملیاتی و فرایندی
همه ی منابع آب دارای طیف وسیعی از ناخالصی های آلی و غیر آلی هستند. تصفیه ی آب عبارت از حذف اجزای نا مطلوب از آب و سپس دفع آن ها به آسان ترین و مطمئن ترین روش است. برای رسیدن به این هدف، از فرایندهای مختلف تصفیه که از پدیده های فیزیکی و شیمیایی مختلفی برای حذف یا کاهش اجزای نا مطلوب از آب بهره می برند، استفاده می شود. انتخاب فرایندهای تصفیه یکی از کلیدهای عملکرد موفق هر تصفیه خانه ی آب است. تصمیمات مهندسی اتخاذ شده در این مرحله می تواند اثر زیادی روی هزینه ی کل طرح داشته باشد. اشتباه در انتخاب فرایند ممکن است ضرورت تغییرات پرهزینه در بهره برداری را برای رسیدن به استانداردهای کیفی آب تصفیه شده در پی داشته باشد.
ترکیب واحدهای فرایندی و عملیاتی در یک الگوی تصفیه
بسیاری از واحدهای فرایندی و عملیاتی می توانند برای دستیابی به درجه ی تصفیه مطلوب به منظور رسیدن به استانداردهای کیفی آب آشامیدنی، در یک الگوی تصفیه با هم ترکیب شوند. درجه ی تصفیه ممکن است از حذف کدورت، طعم و بو تا حذف کامل مواد معدنی را در بر گیرد. انتخاب فرایند مناسب و توسعه ی الگوی کلی تصفیه کار ساده ای نیست. این کار به شناخت فرایندها، عملکرد و قابلیت های کاری آن ها نیاز دارد.تجارب به دست آمده از تصفیه ی منبع آب مشابه، راهنمای بسیار مناسبی در ارائه ی الگوی تصفیه برای سیستم های جدید است. اگرچه، ملاحظات زیر انتخاب الگوی تصفیه را تحت تاثیر قرار می دهد.
- توانایی برآوردن اهداف کیفی آب تصفیه شده با در نظر گرفتن تغییرات فصلی و طولانی مدت کیفیت آب خام
- توپوگرافی و شرایط محل، تسهیلات تصفیه ی موجود، مساحت زمین موجود و ملاحظات هیدرولیکی
- قابلیت اعتماد کل سیستم
- انعطاف پذیری و سهولت بهره برداری
- قابلیت فرایند در ارتقاء عملکرد در مواردی که کیفیت آب یا استانداردهای آب آشامیدنی تغییر کند
- قابلیت فرایند در کنترل شوک های هیدرولیکی
- در دسترس بودن کارکنان بهره برداری و نگهداری متخصص، تجهیزات اصلی و سیستم توزیع مواد شیمیایی
- الزامات قانونی دولت
- ترجیح و تجربه ی مهندس طراح
- سهولت ساخت تسهیلات
- هزینه های ساخت و بهره برداری
