طیف سنج مادون قرمز FTIR
طیف سنج مادون قرمز
طیف سنج مادون قرمز (FTIR) روشی است که دانشمندان برای تعیین ساختار مولکولها با جذب مشخصه مولکولها از اشعه مادون قرمز استفاده می کنند. طیف مادون قرمز طیف ارتعاشی مولکولی است. در هنگام قرار گرفتن در معرض اشعه مادون قرمز، مولکولهای نمونه به صورت انتخابی تابش طول موجهای خاص را جذب می کنند که باعث تغییر لحظه دو قطبی مولکولهای نمونه می شود. در نتیجه، سطح انرژی ارتعاشی مولکولهای نمونه از حالت پایه به حالت برانگیخته منتقل می شود. بنابراین، با آنالیز طیف مادون قرمز، می توان به راحتی اطلاعات ساختار فراوانی از یک مولکول را بدست آورد.
بیشتر مولکولها به جز چندین مولکول دیاتومیک همسان هسته ای مانند O2 ، N2 و Cl2 به دلیل تغییر قطبی صفر در ارتعاش و چرخش این مولکول ها، مادون قرمز فعال هستند. آنچه طیف سنجی جذب مادون قرمز را حتی بیشتر مفید می کند این واقعیت است که قادر به آنالیز کلیه نمونه های گاز، مایع و جامد است. منطقه مورد استفاده برای طیف سنجی جذب مادون قرمز 4000 ~ 400 cm-1 است زیرا تابش جذب اکثر ترکیبات آلی و یونهای معدنی در این منطقه است.
کاربرد طیف سنج مادون قرمز (FTIR)
طیف سنج های FTIR (طیف سنج مادون قرمز تبدیل فوریه) به طور گسترده در سنتز آلی، علوم پلیمر، مهندسی پتروشیمی، صنعت داروسازی و آنالیز مواد غذایی استفاده می شود. علاوه بر این، از آنجا که می توان طیف سنج های FTIR را بر روی کروماتوگرافی چیدمان کرد، مکانیسم واکنش های شیمیایی و کشف مواد ناپایدار با چنین سازهایی قابل بررسی است.
مزیت طیف سنجی مادون قرمز (FTIR)
طیف سنج های FTIR دارای چندین مزیت برجسته هستند:
- نسبت سیگنال به نویز طیف به طور قابل توجهی بالاتر از طیف سنج های مادون قرمز نسل قبلی است.
- دقت عدد موج زیاد است
با توجه به این مزایا ، طیف سنج های FTIR جایگزین طیف سنج های پراکندگی IR شده اند.
اشتراک گذاری :
دیدگاه خود را ارسال کنید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.