بازدارندگی خوردگی موضعی

خوردگی موضعی ناشی از غلظت نمک های سوزآور یا قلیایی که معمولاً در شرایط تبخیر یا انتقال حرارت بالا رخ می دهد. نمک سوزآور یا سود کاستیک یکی از پرکاربردترین ترکیبات یونی می باشد و در صنایع مختلف از جمله صنعت تصفیه آب، تولید کارتن و کاغذ، صنایع نفت و پالایشگاه ها، صنایع تولید آلومینیوم، صنایع غذایی، الکل سازی و شیشه مورد استفاده قرار میگیرد.

به خوردگی عمومی یا خوردگی موضعی فولادهای کربنی و سایر فلزات که ناشی از نمک های حل شده، گازها، ترکیبات آلی یا فعالیت میکروبیولوژیکی است، گفته می شود.

خوردگی میکروبی نوعی خوردگی ناشی از ارگانیسم های زنده نظیر باکتری، جلبک یا قارچ است. این نوع خوردگی اغلب همراه با تابرکل یا مواد آلی لزج است.

فرآیندهای خوردگی در یک طبقه بندی جامع تر به سه گروه، خوردگی در محلول ها یا محیط های آبی، خوردگی در نمک های مذاب و فلزات مایع و خوردگی در گازها تقسیم می گردند.

خوردگی یک پدیده ی طبیعی است که در اثر واکنش الکتروشیمیایی فلز با محیط اطراف اتفاق می افتد. در صنایع نفت و گاز، خوردگی یکی از مشکلات عمده به شمار می رود که سالانه مبلغ هنگفتی را به خود اختصاص می دهد. بخشی از این مبالغ مربوط به خوردگی لوله ها یا خطوط انتقال نفت است. راه های جلوگیری موثر از خوردگی تجهیزات انتقال و ذخیره سازی نفت به دو دسته ی راهکارهای فیزیکی و شیمیایی تقسیم بندی می شوند.

روش کوپن گذاری یا کوپن های خوردگی، ساده ترین روش پایش خوردگی است. کوپن ها قدیمی ترین ابزار پایش خوردگی هستند. کوپن های خوردگی، قطعات کوچک فلزی یا آلیاژی از جنس ماده مورد نظر می باشند که در جریان محیط فرآیند فرو رفته و پس از طی یک دوره زمانی مشخص برداشته شده و کاهش وزن یا ابعاد آن ها مورد ارزیابی و بررسی قرار می گیرد.

دی اریتورها، دستگاه های مکانیکی هستند که گازهای حل شده را از منبع تغذیه دیگ بخار خارج می کنند. با کاهش غلظت اکسیژن و دی اکسیدکربن محلول خوردگی را به حداقل می رساند و بویلر را از تأثیر گازهای خورنده محافظت می کند.

ضد خوردگی فلزات محصول بسیار مهمی است که تمام صنایع برای دوام تجهیزات خود به آن نیاز دارند.