واحدهای اندازه گیری خوردگی
واحدهای اندازه گیری میزان خوردگی
به طور کلی برای سهولت بررسی مسائل خوردگی و هم چنین مقایسه ی فلزات مختلف با یکدیگر، بهترین روش، بیان سرعت یا نرخ انجام واکنش خوردگی است. از واحدهای اندازه گیری خوردگی برای بیان سرعت خوردگی استفاده می شود. یک معیار مناسب برای بیان سرعت خوردگی، باید دارای شرایط زیر باشد:
- نحوه ی محاسبه ی آن آسان و احتمال خطا در محاسبه ی آن کم باشد.
- برای محاسبه ی سرعت انواع خوردگی کاربرد داشته باشد.
- عمق نفوذ خوردگی را مشخص نماید.
- حتی المقدور نتیجه ی محاسبه ی سرعت خوردگی بر حسب اعداد صحیح باشد.
واحدهای مرسوم برای بیان سرعت خوردگی عبارتند از:
- Mpy به دلیل اهمیت کاهش ضخامت فلز در اثر خوردگی، میزان سرعت خوردگی بر حسب معیار هزارم اینچ در سال (mpy) استفاده می شود، یعنی در طول یک سال چه میزان از ضخامت جسم کاسته شده است.
آقای فونتانا در سال 1945 فرمول زیر را در مورد محاسبه ی سرعت خوردگی بر مبنای کاهش ضخامت بیان نمود.
mpy = 534W/DAT
در این رابطه W کاهش وزن نمونه بر حسب میلی گرم، D چگالی نمونه بر حسب گرم بر سانتی متر مکعب، A سطح نمونه بر حسب اینچ مربع و T زمان آزمایش بر حسب ساعت است.
لازم به ذکر است، این رابطه هنگامی معتبر است که سطح نمونه به طور کاملا یکنواخت خورده شده باشد و ضخامت قطعه در همه ی ابعاد به یک اندازه کاهش یافته باشد.
- mmd برای بیان سرعت خوردگی می توان درصد کاهش وزن را بر حسب میلی گرم بر دسی متر مربع در روز (mmd) بیان کرد. این معیار چندان مناسب نیست، چون در اکثر موارد محصولات حاصل از خوردگی (اکسیدها، هیدروکسید فلز و رسوبات) بر روی سطح فلز رسوب نموده و باعث افزایش وزن فلز بعد از انجام واکنش خوردگی می گردند که این امر باعث عدم حصول سرعت واقعی خوردگی می شود.
µm/year: عمق نفوذ خوردگی (میکرومتر در سال)
gr/m2.day: افت وزنی (گرم بر متر مربع در روز)
mm/year: عمق نفوذ خوردگی (میلی متر در سال)
ipy: عمق نفوذ خوردگی (اینچ در سال)
ipmo: اینچ در ماه
چنانچه میزان خوردگی کم تر از 0.005 ipy باشد، فلزات این گروه مقاومت بسیار خوبی در مقابل خوردگی دارند. از این فلزات برای ساخت قطعات حساس مثل نشیمنگاه داخلی شیرها و غیره استفاده می شود و اگر میزان خوردگی بین 0.05 ipy و 0.005 ipy باشد، فلزات این گروه را در مواردی که بتوانند خوردگی های موجود یا احتمالی را تحمل نمایند به کار می برند. مثلا در ساخت مخازن، لوله ها و بدنه ی شیرها از آن ها استفاده می کنند و بالاخره اگر خوردگی بیش تر از 0.05 ipy باشد این گروه از فلزات با توجه به مقاومت آن ها در برابر خوردگی رضایت بخش نبوده و لازم است که نسبت به تغییر جنس قطعات اقدام شود.
در مورد خوردگی های حفره ای معمولا کاهش وزن و یا کاهش ضخامت مطرح نیست بلکه برای این نوع خوردگی، عمق تعدادی از حفره ها را در واحد سطح (یک سانتی متر مربع) اندازه گیری می کنند و سپس عمق متوسط را به دست می آورند.
عمق عمیق ترین حفره/عمق متوسط حفره ها=ضریب حفره ای شدن
در صورتی که عمق حفره ایجاد شده، بیش از 25 درصد ضخامت لوله باشد لازم است که نسبت به تعویض آن اقدام گردد و چنان چه عمق کم تر از 25 درصد و یا برابر 25 درصد ضخامت باشد می توان با جوش نقطه ای آن را پر نمود و سپس آن را پوشش داد و حفاظت کاتدیک بر روی آن اعمال نمود.
به منظور کسب اطلاعات بیشتر از محصولات ضد خوردگی، کلیک کنید.
اشتراک گذاری :
مقالات مرتبط
فرآیند خوردگی
خوردگی فلزات فرآیندی است که در آن فلزات به اعداد اکسایش اصلی خود می‌رسند. درحقیقت، خوردگی فلزات یک واکنش اکسایش و کاهش است که در آن، فلز توسط محیط اطراف خود اکسید می‌شود. به طور معمول، اکسیژن هوا در این فرآیندها نقش اکسنده دارد.
ضد خوردگی مس
ضد خوردگی مس محصول فوق العاده موثری می باشد که باتوجه به کاربرد مس در صنایع مختلف، سلامت و طول عمر سیستم را تضمین می نماید.
مهندسی خوردگی(عوامل کلی موثر بر تخریب های ناشی از خوردگی)
میزان تاثیر عوامل مختلف در خسارات ناشی از خوردگی عبارتند از : 1_ طراحی، انتخاب مواد و فرآیند 2_ فقدان دستورالعمل های لازم 3_ خطای انسانی 4_ بازرسی ضعیف 5_ چیدمان، نصب و هماهنگی ضعیف 6_ عدم پیش بینی موارد ناخواسته 7_ سایر موارد
مهندسی خوردگی (خسارات و هزینه های ناشی از خوردگی)
سرمایه گذاری در کنترل خوردگی نوعی سودآوری است. عدم توجه به مشکلات خوردگی در هر واحد صنعتی و تولیدی، هزینه های پنهانی به دنبال دارد که اجتناب از آن غیر ممکن است. اولین قدم در اقتصاد خوردگی انتخاب روشی مناسب به منظور حداکثر کاهش هزینه های خوردگی است. این هزینه ها می تواند شامل: مخارج تولید و تجهیزات، از بین رفتن محصولات با ارزش، ظاهر نامطلوب محصول، هزینه های زیست محیطی و … باشد.
مدیریت خوردگی
مدیریت خوردگی اقدامی است به منظور سازمان دهی فعالیت های خوردگی و روش های کنترل آن که در سال های اخیر در صنایع مختلف جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. با گسترش روز افزون فناوری های جلوگیری از خوردگی، انتخاب روش های مناسب برای کنترل خوردگی در یک واحد خاص، نیاز به اجرای یک برنامه مدون و جامع به نام مدیریت خوردگی، ضروری به نظر می‌رسد. مدیریت خوردگی مجموعه ای از روش ها و راهکارهایی است که در یک سیستم برای جلوگیری از خوردگی اعمال می شود تا از نظر اقتصادی روش های مقابله با خوردگی بهینه شود.
خوردگی چیست؟
کاهش یافتن تدریجی (تحلیل رفتن) فلزات به واسطه فعل و انفعالات شیمیایی و الکتروشیمیایی، خوردگی نامیده می شود که سالیانه خسارات مالی چشمگیری به صنایع وارد میکند. به عنوان مثال، در سیستم های آبی، انواع مختلف خوردگی به صورت یک فرآیند الکتروشیمیایی تعریف می گردد.
راه های پیشگیری از خوردگی
هر فرآیند تأخیر در خوردگی، بازدارندگی خوردگی (پیشگیری از خوردگی) است. به‌طور کلی بازدارندگی خوردگی به معنای کاهش نرخ اکسایش فلز یا افزودن یک ترکیب شیمیایی است که در تماس با محلول در سیستم خواهد بود. بازدارنده خوردگی ممکن است به صورت مایع، بخار و یا هر دو صورت اضافه شده باشد. به طور خاص، بازدارنده خوردگی یک ترکیب شیمیایی است که به فاز مایع، به گونه‌ای که روی سطح فلز تأثیرگذار باشد، اضافه می‌گردد.
رسوب و خوردگی در سیستم های آب پالایشگاه و پتروشیمی
همانند موجودات زنده که بدون آب نمی توانند زنده بمانند، پالایشگاه های نفت و کارخانه های پتروشیمی نیز بدون آب نمی توانند کار کنند. آب در سیستم های خنک کننده آبی، برای تهیه بخار و سیستم اطفا حریق استفاده می شود. فرآورده های نفتی و سوخت هایی که پس از تقطیر و فرآیندهای مختلف کاتالیزوری و کراکینگ تولید می شوند، باید سرد شوند. آب بهترین سیال برای این کار است.
دیدگاه خود را ارسال کنید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.