گندزدایی آب آشامیدنی برای غیر فعال سازی و یا حذف پاتوژن ها، با هدف دستیابی به استانداردهای اولیه ی آب آشامیدنی انجام می شود. گندزدایی بخشی از اهداف اصلی تصفیه آب که تامین آب فاقد ارگانیزم های بیماری زا است را برآورده می سازد. فلوئورزنی به عنوان روشی برای پیشگیری از حفرگی دندان به کار می رود. حساسیت عمومی نسبت به فلوئورزنی و یافته های جدید در مورد فراورده های جانبی گندزدایی هر دو موضوع را به مسائل داغ و بحث انگیز روز تبدیل کرده است.

گندزدایی ثانویه یک باقی مانده ی ضروری فراهم می آورد که از رشد مجدد میکروارگانیزم ها در شبکه ی توزیع جلوگیری می شود. معمولا از کلر، کلرامین ها و دی اکسید کلر به عنوان گندزدای ثانویه استفاده می شود. اگرچه در این بین کلرامین متداول ترین گندزدای ثانویه مورد استفاده هستند. کلرامین قدرت ویروس کشی ندارد و فقط اندکی در از بین بردن کیست های ژیاردیا موثر است.

وقتی که آب از مراحل مختلف تصفیه می گذرد، بسته به اینکه به چه مصرفی می رسد باید در حد مورد لزوم ضدعفونی گردد. برای مثال آب آشامیدنی بعد از تصفیه و حذف مواد معلق و محلول در آن باید از هرگونه آلودگی میکروبی نیز به دور باشد و از نظر بهداشتی و سلامتی هیچ گونه خطری برای مصرف کننده نداشته باشد. از بین بردن و یا غیر فعال کردن موجودات زنده ذره بینی و میکروارگانیسم های بیماری زا با عنوان ضدعفونی کردن آب شناخته می شود.

آلاینده های موجود در آب های آشامیدنی قبل از ورود به شبکه آبرسانی حاوی مقادیر بالایی از مواد معدنی و فلزات و همچنین میکروارگانیسم های بیماری زا می باشند که به شیوه های مختلف اغلب آنها از بین میروند. انجام راهکارهای مختلف تصفیه تاثیر زیادی بر باکتری های بیماری زا موجود در آب ها نداشته و به همین دلیل در مرحله تصفیه شیمیایی از روش ها و تجهیزات و مواد مختلفی استفاده میشود تا این باکتری ها از بین بروند.