جامدات در آب به مواد معلق یا حل شده در آبهای آشامیدنی، سطحی و شور و همچنین فاضلاب های خانگی و صنعتی اشاره دارند. جامدات ممکن است از راه های مختلفی بر کیفیت آب و فاضلاب تأثیر بگذارند. آبهای با جامدات محلول زیاد معمولا دارای مرغوبیت پایین تر هستند و ممکن است واکنش های فیزیولوژیکی نامطلوب در مصرف کننده ایجاد کنند، بنابراین حداکثر 500 میلی گرم ماده جامد بر لیتر برای آب آشامیدنی مطلوب است.

جدا شدن ذرات ریز و کلوئیدی به زمان طولانی نیاز دارد بنابراین از مواد منعقد کننده شیمیایی برای بزرگ کردن ذرات و کاهش زمان ته نشینی استفاده می کنند. وقتی ماده منعقد کننده به آب اضافه می گردد مقداری از آن صرف تعدیل پتانسیل الکتریکی ذرات می شود و مقداری هم با قلیائیت آب ترکیب می گردند.

منعقد کننده ها اجزای کلیدی برای فرآیند تصفیه فاضلاب هستند که به مواد جامد معلق می چسبند و آنها را ته نشین میکنند تا به راحتی آنها را حذف کنند و فرآیند تصفیه انجام گردد.