یک ماده اکسیژن زدا با اکسیژن حل شده در یک سیستم واکنش داده، و از احیای اکسیژن به یون های هیدروکسید ممانعت می کند. گرچه فعل و انفعال بین فلز، اکسیژن زدا، pH محیط و دیگر اجزاء حل شده پیچیده است اکسیژن زداها می توانند به عنوان بازدارنده های خوردگی در نظر گرفته شوند، که اغلب بازدارندگی آن ها شامل بر هم کنش های شیمیایی بین فلز و بازدارنده در فصل مشترک فلز-آب است.

با وجود استفاده های صنعتی گسترده از هیدرازین، مطالعات مدون کمی درباره اثرات مضر آن در انسان انجام گرفته است. انسان ممکن است از راه های مختلفی از جمله شغلی، مصرف داروهای حاوی هیدرازین، مصرف سیگار یا به صورت تصادفی در معرض هیدرازین قرار گیرد. هیدرازین از طریق پوست، ریه و دستگاه گوارش جذب و به سرعت در سراسر بدن پخش میشود. در مورد مسمومیت های حاد انسان، استفراغ، آسیب های متعدد دستگاه تنفسی، سیستم اعصاب مرکزی کبد و کلیه ها گزارش شده است.

سیستم های دیگ بخار (بویلر) در فرآیند کاریشان با دو گاز اکسیژن و دی اکسید کربن محلول در آب ورودی به آنها مواجه هستند. وجود این گازها موجب ایجاد خوردگی در دیگ های بخار و سامانه های حرارتی میگردد و در بلند مدت دستگاه را از کار خواهد انداخت معمولا اکسیژن محلول در آب را به دو صورت فیزیکی و شیمیایی رفع می کنند.

اکسیژن زدا ، اکسیژن اسکونجر ، جاذب اکسیژن ، آنتی اکسیژن یا ( oxygen scavenger ) به منظور حذف اکسیژن در صنایع گوناگون استفاده می شود. ماده اکسیژن زدا با اکسیژن محلول واکنش نشان داده و از احیا شدن اکسیژن به یون های هیدروکسید جلوگیری نموده و به این ترتیب به عنوان بازدارنده خوردگی عمل می کند.