Bubbling corrosion
مقدمه
این نوع خوردگی، یک نوع خوردگی موضعی است که در آن عامل مکانیکی نیز نقش دارد. این نوع خوردگی بر روی سطوح فلزی در تماس با سیال، دیده می شود. خسارات حبابی ناشی از تاخیر هم زمان خوردگی و تنش های مکانیکی است.
خوردگی حبابی بسیار شبیه با خوردگی سایشی است اما تفاوتی در ظاهر حملات وجود دارد. در حملات حبابی حفره هایی عمیق در سطح ایجاد می شود که اغلب به صورت موضعی نزدیک به یکدیگر هستند. بدین ترتیب، سطحی زبر و اسفنجی حاصل این نوع خوردگی است. فولاد زنگ نزن، برخی آلیاژهای نیکل و آلیاژهای تیتانیوم در برابر تخریب ناشی از این نوع خوردگی بسیار مقاومند.
تجهیزاتی از قبیل کندانسورها، پروانه ها، تلمبه های خلا، خروجی شیرها و محل خمش لوله ها بیشتر در معرض خوردگی حبابی قرار دارند. در زیر نمونه هایی از خوردگی حبابی نشان داده شده است.
مکانیزم خوردگی حبابی
به طور خلاصه، مکانیزم کار به این صورت است که در اثر حرکت سیال در قسمت های مختلف، اختلاف فشار ایجاد می شود و این اختلاف فشار سبب ایجاد حباب درون سیال می گردد. حباب ها در برخورد با سطح فلز می ترکند و این امر فشار بالایی ایجاد می کند، (فشارهایی با بزرگی 60000 psi) به نحوی که لایه ی محافظ سطحی کنده شده و فلز بدون لایه ی محافظ، در معرض محیط خورنده قرار می گیرد و واکنش های خوردگی ادامه می یابند. مراحل این مکانیزم به شرح زیر است:
- روی لایه ی محافظ سطحی یک حباب تشکیل می شود.
- حباب ترکیده و لایه ی محافظ سطحی را از بین می برد.
- سطح جدید فلز در معرض محیط خورنده قرار می گیرد و لایه ی محافظ سطحی دوباره تشکیل می گردد.
- در همان محل یک حباب دیگر تشکیل می گردد و مراحل بالا دوباره تکرار می شود.
با تکرار این عمل حفره های عمیق روی سطح قطعه ایجاد شده و خوردگی افزایش می یابد.
برای مقابله با این نوع خوردگی می بایست در طراحی اولیه احتمال ایجاد حباب را به حداقل رساند، در غیر این صورت باید سطح فلز را با یک لایه ی مقاوم (مثلا یک لایه ی پلیمری) پوشش داد.
share :
Submit your opinion
Your email address will not be published.