Corrosion prevention with deoxygenators
بازدارندگی خوردگی با اکسیژن زداها
یک ماده اکسیژن زدا با اکسیژن حل شده در یک سیستم واکنش داده، و از احیای اکسیژن به یون های هیدروکسید ممانعت می کند. گرچه فعل و انفعال بین فلز، اکسیژن زدا، pH محیط و دیگر اجزاء حل شده پیچیده است اکسیژن زداها می توانند به عنوان بازدارنده های خوردگی در نظر گرفته شوند، که اغلب بازدارندگی آن ها شامل بر هم کنش های شیمیایی بین فلز و بازدارنده در فصل مشترک فلز-آب است.
یک ماده اکسیژن زدا، اکسیژن حل شده را در یک سیستم بسته با pH خنثی یا قلیایی حذف می نماید. در نتیجه به دلیل عدم وجود اکسیژن برای یک واکنش کاتدی، خوردگی متوقف می گردد. سولفیت یک اکسیژن زدار معمولی، ارزان قیمت بوده و به طور وسیعی در تزریق آب برای استخراج نفت استفاده می شود.
اکسیژن زداها به طور معمول در سیستم هایی شامل فولادهای کربنی، چدن، مس و آلیاژهای آن و در کارخانجات صنعتی در تولید نفت و بخار استفاده می شوند. اکسیژن می تواند خوردگی ایجاد کند یا از خوردگی ممانعت نماید. که این وابسته به شرایط آن است. این رفتار در دیگ های بخار دیده شده است و به حضور و عدم حضور یون های مهاجم نظیر کلرید نسبت داده شده است. خوردگی تشدید شده با اکسیژن یک فرآیند خوردگی است که با حذف اکسیژن در سیستم به طور محسوسی کاهش می یابد. خوردگی اکسیژن به صورت خوردگی عمومی یا یکنواخت، حفره ای، شیاری، خوردگی لوله آب و خوردگی زیر رسوب دیده می شوند.
بازدارندگی توسط اکسیژن زداها، می تواند به صورت بازدارندگی کاتدی صورت پذیرد که در آن حذف شیمیایی اکسیژن بر یون های هیدروکسیل فائق می آید و بازدارندگی آندی از طریق روئین شدن رخ می دهد. سرعت مصرف اکسیژن توسط اکسیژن زدا در حالت بازدارندگی کاتدی مهم است. این یک حالت از بازدارندگی در غیاب روئین سازی است. در مورد آب همراه نفت در میادین نفتی و آب تغذیه دیگ های بخار که به اندازه کافی دیونیزه نشده است، روئین شدن صورت نمی گیرد. در این موارد یک اکسیژن زدا به همراه تنظیم pH برای بازدارندگی خوردگی کافی است.
به عنوان مثال سولفیت ها، بی سولفیت ها و هیدرازین از دسته مواد اکسیژن زدا هستند. سولفیت ها با جذب اکسیژن به سولفات تبدیل می شوند که در اثر رسوب بر روی جداره لوله ها و سطوح فلزی مشکلاتی از نظر کاهش سرعت سیال و انتقال حرارت به وجود می آورند. هیدرازین اغلب در دیگ های بخار به ویژه برای سیستم های فشار بالا و دمای بالا استفااده می شود. هیدرازین در دماهای پایین به آرامی اثر می کند. یکی از مزیت های استفاده از این ماده اکسیژن زدا عدم به جاگذاری پس مانده ی جامد می باشد. فشار بخار هیدرازین بالاست از طرفی هیدرازین می تواند به NH3 تبدیل شده و در قطعات مسی خوردگی ایجاد نماید.
نکته: معمولا اکسیژن زداها به همراه روئین کننده ها مورد استفاده قرار نمی گیرند چون یکی سعی در ممانعت از اکسیداسیون و دیگری سعی در اکسید کردن فلز دارد.
share :
Submit your opinion
Your email address will not be published.