تست TDS
کل جامدات محلول (TDS) به معنای اندازه گیری محتوای محلول بصورت مواد معدنی و آلی موجود در یک مایع که به شکل مولکولی، یونیزه یا میکروگرانول (سل کلوئیدی) معلق است. غلظت TDS اغلب به صورت قطعات در میلیون (ppm) گزارش می شود. غلظت TDS آب را می توان با استفاده از یک TDS متر دیجیتال تعیین کرد.
کل مواد جامد محلول چه چیزی را نشان می دهد؟
TDS مخفف کل مواد جامد محلول است و نمایانگر غلظت کل مواد محلول در آب است. نمک های غیر آلی رایج که در آب یافت می شود می تواند شامل کلسیم، منیزیم، پتاسیم و سدیم باشد که همگی کاتیون هستند و کربنات ها، نیترات ها، بی کربنات ها، کلریدها و سولفات ها که همه آنیون هستند.
آیا آب با TDS زیاد مضر است؟
آب با مقادیر بالای TDS در حدود ppm 1000 برای مصرف انسان نامناسب تلقی می شود. مقادیر بالای TDS به دلیل وجود یون های پتاسیم ، کلرید و سدیم و سمی در مقادیر بیشتر ایجاد می شود. نوشیدن آن نیز نامطلوب است زیرا ممکن است طعم شور ، فلز یا تلخ داشته باشد.
همچنین در صنعت بدلیل ایجاد رسوب در سیستم های سرمایشی و گرمایشی باعث کاهش راندمان و بهره وری در تاسیسات می گردد.
ارتباط بین هدایت الکتریکی و TDS
رسانایی (EC) و کل جامدات محلول (TDS) پارامترهای کیفیت آب هستند که برای توصیف سطح شوری استفاده می شوند. این دو پارامتر با هم همبستگی دارند و معمولا با یک معادله ساده بیان می شوند: TDS = k EC (در 25 درجه سانتیگراد). روند بدست آوردن TDS از نمونه آب پیچیده تر از EC است. به همین دلیل، آنالیز TDS بسیار مهم است زیرا می تواند کیفیت آب زیرزمینی را نشان دهد. علاوه بر این، می توان از تجزیه و تحلیل غلظت TDS از مقدار EC برای مروری بر کیفیت آب استفاده کرد. برای دقت بیشتر، غلظت TDS باید با استفاده از روش وزن سنجی در آزمایشگاه تعیین شود.
* آزمایشگاه های شرکت آبریزان واقع در پارک علم و فناوری فارس با کادری مجرب و استفاده از دستگاه ها و تجهیزات پیشرفته قادر به اندازه گیری انواع پارامترهای آب از جمله TDS می باشد.